This page may contain traces of nuts!


























 
Archives
<< current













 
This is where you stick random tidbits of information about yourself.



























Binni i Bretlandi
 
föstudagur, maí 28, 2004  
Sómasamlegt samkvæmi

Tíu ára stúdentar frá MR duttu í það í Viðey um síðustu helgi. Frétti af ca 115 manns á svæðinu. Meira hef ég nú ekki frétt af þessum fagnaði á eyjunni sem kennd er við við.
Geri samt ráð fyrir að menn hafi drukkið öl og vín og orðið ölvaðir - eins og lög gera ráð fyrir.
Með lögum skal land byggja sagði Steinar. Berg í Fnjóskadal er til sölu. Er einhver til í að opna þar sjoppu? Fyrstir koma - fyrstir fara á hausinn!

Það skal tekið fram að stúdentarnir í Viðey voru ekki tíu ára.

Menn eru nú eitthvað að bisast við að setja lög og reglur á Alþingi um þessar mundir. Þykist vera þarfaþing en styggir bara lýðinn sem er nú líklega farinn að efast um að hafa tekið rétta ákvörðun í kjörklefanum sl. sumar.

Ég ætla hins vegar ekki að velta mér upp úr þessu rugli um helgina. Ætla að bruna til Oxford í fyrramálið og hitta þar fyrir Ólaf nokkurn Jó sem á einmitt 10 ára stúdentsafmæli eins og ég um þessa helgi. Málið er að nú um helgina eru akkúrat 10 ár frá útskrift okkar frá MR. Þá var sól og blíða og náttúrulega enduðu sumir úti í Suðurnesi með bongótrommur og tvær 18 tommu pizzur í farteskinu það kvöld. Það er nú algjörlega önnur saga.
Við Óli ætlum að halda upp á afmælið á einhverri eðal knæpu í Oxford.
Bjór og jafnvel dinner.
Hvur veit nema að við endum á bongó-bar bæjarins með tvær 18 tommur í belgnum. Efast samt um það.

--------

Sá Frex og frú í London fyrir nokkrum vikum. Hér eru nokkrar myndir frá þeim fögnuði.

Hér má sjá mig í allri minni dýrð með pæntu af John Smith´s. Þessir löngu lokkar eru nú því miður horfnir. Ég lét klippa mig um síðustu helgi en þá voru liðnir 5 mánuðir frá síðustu rúningu (þarna voru ca 4 mánuðir liðnir). Mæja fangnaði vel og lengi í kjölfar klippingar

Við Frexið í góðum gír og við þrjú að úða í okkur indversku stuffi á Brick Lane.

Kveðjstund á London Liverpool St. Frex á leið til Mex og Binni á leið í beddann í Guildford.

---
Að lokum. Litlar myndir - en betra en Eggert.
Ein af mér, Mæju og Francesco í hlíðum Etnu á Sicily og önnur af Mæju, Francesco, Karen og Rhi í Rome. What a nice day!

That´s all folks.


21:19

þriðjudagur, maí 25, 2004  
Good stuff

Enn ein quality helgin að baki.
Að þessu sinni vorum við Mæja bara tvo í kotinu og var því frekar rólegt hjá okkur.

Eftir vinnu á föstudag kom ég við í hverfissjoppunni og keypti nokkra bjóra til að sötra um kvöldið. Gott að fá sér nokkra kalda eftir öfluga vinnuviku.

Indversku mæðgurnar voru í góðu skapi að vanda. Amman situr á bak við búðarborðið og fylgist með dóttur sinni afgreiða og horfir á sjónvarpið. Sú gamla er tannlaus og gráhærð en virkar nokkuð hress. Talar þó ekki mikið. Talar líklega ekki ensku.

Um kvöldið gerðum við heiðarlega tilraun til að horfa á kvikmyndina Sleuth á DVD. Þeir Laurence Olivier og Michael Caine fara á kostum í myndinni og voru báðir tilnefndir til Óskarsverðluana árið 1972 eða 73. Mæju fannst þeir félagar þó vera með heldur mikla munnræpu og því erfitt að fylgja söguþræðinum á þriðja bjór (ég hef séð myndina áður plús leikritið þannig að ég var í þokkalegum málum). Því var ákveðið að að skipta yfir í hágæða tv-drama - Cold Feet, sería 4. Fínt að slappa af yfir þeim þáttum. Thirtysomething drama með öllu. Býr mann kannski aðeins undir það sem koma skal á næstu tíu árum eða svo. Líklega ekki samt.

Hápunktur laugardagsins var tvímælalaust kjöthleifurinn sem ég töfraði fram í kvöldverð. Mér til aðstoðar hafði ég magimix matarmixerinn sem fylgdi með íbúðinni. Þvílík græja. Hakk, krydd, laukur og sitthvað fleira mixað á ógnarhraða. Jukkinu vippað á fat og sveppum og nokkrum vænum beikonsneiðum splæst ofaná.
Niðurstaðan varð þessi líka fíni kjöthleifur.
It´s in the mix.

Á sunnudeginum fór ég svo í vænan labbitúr hér um sveitina enda veðrið eðal. Sól og blíða. Mæja ákvað hins vegar að vera heima að læra. Nóg að gera á þeim bænum.

Ég rölti upp að kirkjunni á St Martha´s Hill, fann mér þar góðan bekk í kirkjugarðinum og gæddi mér á samloku með afganginum af kjöthleifunum góða. Tölti svo til baka í gegnum skóginn, framhjá hestum á beit og í áttina að milljónavillunum í Guildford. Endaði svo túrinn í Castle Park þar sem gamla gengið var að spila bowling (enska útgáfan) og big band lék svala djassslagara undir. Fín stemming þar.
Gott annars að komast í svona labbitúr um sveitina. Tilvalið að spá og spekulera á svona stundum. Vantar bara góðan göngustaf og hatt og verð þá alveg eins og einhver nöttari.
Seinna.


Eftir tónleika bowling í Castle Park hitti ég Mæju yfir örfáum pæntum á The White House. Við enduðum svo í grilli í garðinum góða við undirleik Frank Sinatra og fiðruðu félaga okkar á svæðinu. Nautarassar voru grillaðir ásamt grænmeti, maís og kartöflum. Tesco Finest ítalskt rauðvín með og ekkert að því.
--------------------------------------

Annars er það helst að frétta af félaga okkar Tony Blair að hann þarf nú í sífellu að vera að hamra á því að hann sé ekki að fara að segja af sér eða að leyfa Gordon Brown að komast að á næstunni. Tony vill vera PM á næsta kjörtímabili og hana nú. Hins vegar ganga þær sögur nú fjöllum hærra að ýmsir flokksfélagar hans séu þegar farnir að stinga saman nefjum til mynda post-Blair ríkisstjórn.
Prescott og Brown áttu langan fund í aftursæti Jaguar bifreiðar á bílastæði ostru-veitingastaðar í Scotlandi og ræddu þar um næstu skref.
Þeir neita því náttúrulega.
Aðrir neita álíka sögum - misjafnlega sannfærandi þó.

Margir commentators vilja að Tony hypji sig sem fyrst og hleypi Gordon að. Það sé í raun hann sem á heiðurinn af því helsta og besta sem Labour hefur gert í ríkisstjórn síðan 1997 og eigi því fyllilega skilið að fá að vera PM. Tony hefur pundað á sig í utanríkismálum - að mati margra - en málið er að Tony vill ekki gefast upp þegar mótlætið er sem mest. Hann vill náttúrulega bæta fyrir mistök sín og skilja eftir sig almennilega arfleifð. Ef hann hættir nú þegar allt í er í bál og brand í Írak og Ísrael-Palestínu verður hann dæmdur sem misheppnaður PM.
Glætan segir Tony.

Það er þó ekki víst að hann hafi fullkomna stjórn á þessu.
---------------------


Surrey County Show verður haldin í Stoke Park um næstu helgi. Stoke Park er stór og fínn parkur ca 200 metra frá 55 Stocton Road - sem sagt næstum í bakgarðinum okkar.
Spurning um að skella sér.


Svo verður haldin tónlistarhátíð í sama parki seinna í sumar. Guildfest heitir hún. Skallapopparar ráða þar ríkjum og munu m.a. Simple Minds, UB40, Blondie og The Stranglers koma fram. Í fyrra spiluðu The Darkness og Alice Cooper á sama stað. Djö að hafa misst af því. Maður skellir sér nú samt í ár. Ekki annað hægt þegar maður býr nánast inni á hátíðarsvæðinu.
Ég ætti eiginlega að fá afslátt.


17:54

þriðjudagur, maí 18, 2004  
Hver man ekki eftir...

Beba Bandinu a Busavigslu MR arid 1993?

Nu eru rumlega 10 ar sidan Beba Bandid turadi sidast og thvi longu kominn timi a comeback.

Vantar ekki upphitunarband fyrir Metallicu eda Pink, Pixies eda jafnvel Deep Purple og Uriah Heep? Beba Bandid gaeti tekid latin version af Highway Star og dottid svo i intro af Easy Livin' rett adur en glaesimennin i Uriah Heep maeta a svidid.
Inkmadurinn a hristunum og Heavy M a guiro-inu.
Allur pakkinn.

Beba


09:48

föstudagur, maí 14, 2004  
Week Ends

Svenna-helgi að baki, og rúmlega það, og EuroVision-helgi framundan.

Ætli við verðum ekki með einhverja smá gleði hér á Stocton Road á laugardaginn á meðan við fylgjumst með Jónsa gaula slagarann góða. Við höfum aldrei heyrt þetta blessaða lag sem gerir þetta bara enn meira spennandi. Spurning um að grilla og borða í garðinum góða og færa sig svo inn í stofu fyrir stigatalninguna. Við erum búin að ditta aðeins upp á garðinn svo hann er orðinn vel boðlegur fyrir garden party - eins og felagararnir i Mezzoforte myndu orda thad. Stórt borð á pallinum og gróðurinn kominn í góðan gír.

Síðasta föstudag var fyrsta grillpartý sumarsins haldið hér í nýju íbúðinni. Svenni mætti til Guildford um fimmleytið og tölti með mér í Sainsbury´s til að kaupa í matinn. Nautakjot og fineri. Á meðan lágu þær Mæja, Karen og Goyo (the Mongolian) hér heima og sötruðu rauðvín. Eitthvað gekk mér nú illa að kveikja í blessuðum kolunum enda hafa þau legið hér í garðskúrnum í allan vetur og eru því orðin ansi rök. Það var ekki fyrr en Goyo tók til sinna ráða að eitthvað fór að gerast. Hún er náttúrulega þaulvanur grillari enda Mongólar þekktir fyrir sín bbq. Hún kann meiraðsegja að grilla á kúadellum en það er önnur saga.

Grillmaturinn var ekki til fyrr en að ganga tíu en það var svo sem allt í lagi því nóg var til að rauðvíni handa stelpunum svo þær tóku bara ekkert eftir seinkuninni. Gott mál.

Daginn eftir vorum við Svenni mættir til London um hádegisbilið. Frá Waterloo fórum við yfir Thames og kíktum á Houses of Parliament, Westminster Abbey, Green Park, Buckingham Palace og röltum svo eftir Knightsbridge og enduðum á Natural History Museum og svo á Science Museum. Tókum svo underground niður á Leicester Square og töltum um Piccadilly Circus og Trafalgar Square og lukum göngunni á pub hjá Covent Garden (The Globe). Átum frekar morkið Chinese stuff á þessum slóðum og kvöddum svo London á Sherlock Holmes pubbnum á The Strand.
Allt fór vel fram og þurfti hvorugur að styðja hinn.
Þegar heim var komið skelltum við nokkrum góðum Kiss slögurum í DVD spilarann áður en farið var í háttinn. Mæja var nú ekki alveg að fíla þá.

Á sunnudeginum tókum við Svenni svo gott tölt um sveitina hér í kringum Guildford og enduðum svo með Mæju á The White House í miðbænum þar sem hægt er að fá eðalmat. Steak and Ale pie-ið hjá þeim klikkaði ekki frekar en fyrri daginn. Og ekki er slæmt að skola því niður með creamy Guinness.

Svenni flaug svo aftur til Scotlands snemma á mánudagsmorgninum. Það tók hann sex og hálfan tíma að komast í vinnuna þennnan morgun. Það tók mig ca sex og hálfa mínútu að tölta í mína vinnu.



12:58

fimmtudagur, maí 13, 2004  
Gamalt og gott.

Kul mynd af sonnum hetjum.

Her ma sja odan Evropusinna. Hver er madurinn sem teygar svona stift ur Graenaloni?

Gafulegur andskoti. Zombie a leid a pubbinn.

Alltaf gafulegir en anaegdir med paentu i hendi.

Gaman ad thvi.

13:00

föstudagur, maí 07, 2004  
You can do it if you B&Q it

Um ad gera ad vera hress eftir gott keilukvold med Arkenford genginu. Pizza a eftir og nokkrar paentur. Sma ryd i mer nuna en svo sem ekkert sem godur crisps poki og ljufir Whitesnake tonar geta ekki lagad. Coverdale rokkar feitt og syngur um astina a milli gitarsoloa.

I dag maetir svo Svenni Ingvars beint fra Dunkeld i Scotlandi. Lendir a Heathrow og brunar inn i Guildford siddegis.

Svenni aetlar ad dvelja her fram a manudag og er planid ad kikja vel a Guildford og taka einn dag i London.
Aetlum ad sla upp grillpartyi a Stocton Road i kvold. Flunkunytt bbq fra B&Q a paddioinu og tvaer vinkonur Maeju aetla einnig ad maeta.

Rokk og rol


12:00

mánudagur, maí 03, 2004  
Flutningar og Frex í London

Mánudagur á Stocton Road.
Í dag er Bank Holiday hér í UK. Það er víst eitthvað tengt 1. maí pakkanum. Ég er því í fríi hér heima í nýju íbúðinni að dunda mér við hitt og þetta.

Flutningarnir á laugardag gengu prýðilega. Við leigðum lítinn sendiferðabíl, Vauxhall Combo, sem ég keyrði og þurftum við einungis að fara 2 ferðir með draslið okkar (+ smá stuff í síðstu ferð). Svo var tækifærið nýtt og farið í Tesco og bíllinn fylltur af allskyns góðgæti.
Rhi, leigusalinn, skildi eftir flest húsgögnin sín og eldhúsdót þannig að íbúðin er í raun velfull af dóti. Strax um kvöldið var komin ágætis mynd á þetta hjá okkur og við eldudum góðan mat (á þvílíkt stórri og fínni gaseldavél), supum vín og kveikum í arninum. Fínt mál. Erum með kolageymslu úti í garði og ættu kolabirgðirnar ad duga vel fram á næsta ár

Garðurinn er reyndar í nokkurri órækt en okkur skilst að Rhi ætli að senda garðyrkjumann fjölskyldunnar hingað í vikunni. Ef það gengur upp sýnist mér að garðurinn verði mikill eðal hér í sumar. Hægt að flatmaga í sólinni og borða úti á kvöldin. Jafnvel að maður detti sjálfur í smá "gardening gír".

Hverfið sem við búum í virðist rólegt þrátt fyrir að vera mjög nálægt miðbæ Guildford og því stutt í verslanir og þjónustu. Beint á móti húsinu okkar er stór krikket/fótboltavöllur og er hægt að sitja í stofunni og fylgjast með. Gatan sjálf er botnlangi þannig að umferðin er með minnsta móti. Sem sagt hið besta mál. Og ekki spillir fyrir að ég er aðeins 5 mín að rölta í vinnuna. Ansi hentugt.
Einn vinnufélagi, sem býr í Wembley-hverfinu í London, eyðir 4 tímum á dag í að ferðast til og frá vinnu með tilheyrandi kostnaði. Ég hlýt að teljast ansi heppinn. Líklega eitt stysta og ódýrasta "commute" sem sögur fara hér í South-East.


Á sunnudag skellti ég mér svo til London og rakst þar á Frex og frú (Miirju). Hún flaug til London frá Finnlandi og Frexið frá Fróni og liggur leið þeirra svo til Mexico í dag þar sem þau ætla að dvelja í ca 2 vikur. As we speak eru þau líklega í háloftunum yfir Atlantshafi. 13 tíma flug til Mexico City.

Við mæltum okkur mót í Covent Garden og röltum svo í góðum gír á milli pubba í Westminster og nágrenni og pössuðum okkur á því að kíkja á nokkrar flottar byggingar og parka í leiðinni. Fínt að taka gott Sunday afternoon tölt í London í sól&blíðu.

Um kvöldið lá leiðin svo á Brick Lane í East-London þar sem allt úir og grúir af indverskum veitingastöðum.
Fengum fínan mat og máttum meiraðsegja að taka nokkra Cobra bjóra með okkur inn (það er víst lenskan á þessum slóðum - bring your own drinks).

Við kvöddumst svo með virktum á Liverpool Street lestarstöðinni og ég brunaði heim á leið, fyrst með underground-inu á Waterloo og þaðan með lest til Guildford. Rod Stewart & The Faces fengu hljóma í CD spilaranum og héldu mér í miklu rokkstuði á meðan.
Góður dagur í London.

Stemmingin á Waterloo var svolítið skrýtin. Mikið af ölvuðu fólki, sumir að enda kvöldið en aðrir rétt að byrja - líklega á leiðinni á klúbb eða eitthvað álíka. Allskyns múnderingar í gangi og sumir í miklu stuði og því ekki ónýtt að sitja bara á bekk og fylgjst með mannlífinu.
Og Roddarinn klikkaði ekki. Þvílíkt sem hann var fínn blúsrokkari hér á árum áður. Röddin er góð og rokk-attitúdið kemst vel til skila í söngstílnum. Bandið, The Faces, var líka vel blúsað og þétt og passaði vel við rödd Roddarans.
Síðar breyttist hann í sólbakaðan Californiu-poppara með hairdoo, deitaði súpermódel og söng "Do you think I´m sexy" o.s.frv. Þá fór þetta nú að dala hjá honum. Hann á hins vegar heiður skilinn fyrir afraksturinn á fyrstu árum ferilsins. Lagið "Every picture tells a story" eftir þá félaga Rod og The Faces gítarleikarann Ron Wood (sem síðar gekk í Rolling Stones) er t.d. mikill eðalrokkari. Þetta lag fór alveg framhjá mér öll þessi ár. Ég heyrði það fyrst fyrir nokkrum mánuðum en nú er það spilað daglega á mínu heimili. Jafnvel að Mæja fíli það öggulítið.
Roddarinn hefur þessi áhrif á kvenkynið. Úffa.
Gamli rámurinn.

------------------------
Spent some time feelin' inferior
standing in front of my mirror
Combed my hair in a thousand ways
but I came out looking just the same

Daddy said, "Son, you better see the world
I wouldn't blame you if you wanted to leave
But remember one thing don't lose your head
to a woman that'll spend your bread"
So I got out

Paris was a place you could hide away
if you felt you didn't fit in
French police wouldn't give me no peace
They claimed I was a nasty person
Down along the Left Bank minding my own
Was knocked down by a human stampede
Got arrested for inciting a peacful riot
when all I wanted was a cup of tea
I was accused
I moved on

Down in Rome I wasn't getting enough
of the things that keeps a young man alive
My body stunk but I kept my funk
at a time when I was right out of luck
Getting desperate indeed I was
Looking like a tourist attraction
Oh my dear I better get out of here
'for the Vatican don't give no sanction
I wasn't ready for that, no no

I moved right out east yeah!
On the Peking ferry I was feeling merry
sailing on my way back here
I fell in love with a slit eyed lady
by the light of an eastern moon
Shangai Lil never used the pill
She claimed that it just ain't natural
She took me up on deck and bit my neck
Oh people I was glad I found her
Oh yeah I was glad I found her

I firmly believe that I didn't need anyone but me
I sincerely thought I was so complete
Look how wrong you can be

The women I've known I wouldn't let tie my shoe
They wouldn't give you the time of day
But the slit eyed lady knocked me off my feet
God I was glad I found her
And if they had the words I could tell to you
to help you on the way down the road
I couldn't quote you no Dickens, Shelley or Keats
'cause it's all been said before
Make the best out of the bad just laugh it off
You didn't have to come here anyway
So remember, every picture tells a story don't it.





13:10

 
This page is powered by Blogger.