This page may contain traces of nuts!
|
|
| |
|
|
| |
This is where you stick random tidbits of information about yourself.
|
|
|
|
|
|
| |
mánudagur, mars 14, 2005
Marar Mars
Já, hér var Einar Mar i visitasiu, eins og komid hefur fram.
Um Einar Mar,
frá Einari Mar,
til Einars Marar.
Eða var það kannski til Einars Mars.
Þetta er ekki einfalt mál. Það er á hreinu.
Amk hefur mér aldrei tekist að komast að því hvor útgáfan er réttari. Thratt fyrir itrekadar tilraunir.
Enska útgáfan af nafninu er hins vegar ansi hreint sniðug að mínu mati: Only Ocean.
Hljomar vel.
Sagði gaurunum í vinnunni að vinur minn sem væri að koma í heimsókn héti Only Ocean.
Það fannst þeim nokkud kúl. Sérlega Joe sem spilar stundum Billy Ocean lög i graejunum i vinnunni.
Nu gætu flestir haldið ad Einar Mar og þessi Billy Ocean seu skyldir - en svo er ekki!
Itreka thad.
Billy var velþekktur glansjakkafataklæddur 80´s poppari sem færði okkur smelli eins og 'Caribbean Queen' og 'When the going gets tough (the tough gets going)' eða hvað sem það hét nú.
Nú er hann meiraðsegja heiðursdoktor í músík við University of Westminister í London.
Gans rigtig.
Einar Mar er heldur ekkert skyldur Mick Mars, gítarleikara í glansmetalbandinu Mötley Crue. Ekki svo ég viti amk.
Eftirnafnaskyldleikinn er líklega bara tilviljun.
Væri samt stuð ef þeir væru bræður og Marinn gæti reddað manni miðum á tónleika með Mötley Crue.
Þeir ætla einmitt að túra um UK nú í sumar.
Verður samt að segjast að Einar Mar er líkari Mick Mars en Billy Ocean.
Ekki leiðum að líkjast.
Hehemm.
Og eftir því sem ég veit best þá er Einar Mar heldur ekkert skyldur bróður sínum, Krissa Tö, sem hefur gert garðinn frægan sem arkitekt og barfluga í Aarhus í Danmörku.
Hverjum er hann eiginlega skyldur?
Það veit Óðinn.
Hins vegar vorum við í frekar góðum gír hér fyrir ca tveimur vikum þegar hann mætti til Guildford og lét gamminn geisa, greipar sópa og öllum illum látum.
Segi svona.
Öl var sopið af áfergju og jafnvel boðið upp á haggis og rófustöppu að hætti hússins.
Pubbar Guildford-bæjar voru heimsóttir og sveitin skönnuð í hellirigningu og aldeilis fersku þynnkuveðri.
The Kingshead, Royal Oak, Prince Albert, The White House, Three Pigeons. Allur pakkinn.
Skelltum okkur til London einn dag og leituðum vítt og breitt að karatebók handa Frexinu. Fórum í salíbunu í London Eye og heimsóttum eitt af curry-húsum borgarinnar.
Aldeilis fín helgi.
--------------------------------
Hef nú starfað hjá Arkenford í eitt ár - hóf störf 9. mars 2004 - og fannst að því tilefni tilvalið að taka saman Topp 20 lista BB Jonsson í djúkboxinu í tölvunni minni. Þar hef ég vistað aragrúa af geisladiskum úr eigin safni og frá vinnufélögum og hlusta af miklum móð á meðan ég garfa í mínum gögnum daginn inn og daginn út. Er örugglega með ca 100 plötur þarna inni.
Græjan telur hversu oft hvert lag hefur verið spilað og er topp 20 listinn minn byggður á þessari talningu - þ.e. 20 mest spiluðu flytjendur í djúkboxinu:
1. Tesla
2. Billy Joel
3. Ozzy Osbourne
4. Megadeth
5. Kashmir
6. Jacques Louissier
7. Velvet Revolver
8. Van Halen
9. Keane
10. Jethro Tull
11. The Proclaimers
12. Rod Stewart and The Faces
13. The Esbjorn Svensson Trio
14. Blondie
15. Rammstein
16. Dave Brubeck Quartet
17. Whitesnake
18. The Rolling Stones
19. The Stranglers
20. U2
Ekki slæmur listi.
Rokkið kemur sterkt inn (skandinaviskt, breskt og bandariskt ? gamalt og nytt) en einnig er að finna þarna þrjá djassara og jafnvel smá popp. Sumt er nýtt en annað er eldgamalt - listinn spannar hálfa öld hvorki meira né minna - frá Brubeck til Keane.
Eðalstuff alltsaman.
Mest spilaða lagið er Tesla-lagið 'What a shame' sem ég hef spilað alls 38 sinnum.
Thad er liklega heimsmet.
Þá vitum við það.
17:27
|
|
| |
|
|
|
