This page may contain traces of nuts!
|
|
| |
|
|
| |
This is where you stick random tidbits of information about yourself.
|
|
|
|
|
|
| |
sunnudagur, október 17, 2004
Stöppudagur
Ævisaga Winston Churchill eftir Roy Jenkins er mikill doðrantur.
Rétt rúmlega 900 blaðsíður.
Þegar þetta skrifað er ég á blaðsíðu 473 og WW2 að nálgast.
Á fjórða áratug síðustu aldar var Churchill einna fystur manna til að koma auga á þá ógn sem Bretlandi og öðrum Evrópuþjóðum stafaði af þriðja ríki Hitlers og félaga. Kaflinn sem ég er á í bókinni heitir einmitt "An Early Alarm Clock" og einnig hefur verið gerð mynd um þetta tímabil í lífi Churchills og heitir hún "Gaterhing Storms" og leikur Albert Finney aðalhlutverkið.
Mæli með þessari mynd.
Til að gera lestur bókarinnar enn áhugverðari fór ég í gær til London og kíkti á The Cabinet War Rooms.
Þetta er neðanjarðarbyrgi undir Whitehall, rétt við Downing Street, þaðan sem stríðsrekstri Breta í WW2 var stýrt.
Að sjálfsögðu var Churchill í aðalhlutverki í þessu stríði sem Prime Minister og mikill reynslubolti í stríðsrekstri almennt. Það má í raun segja að honum hafi aldrei liðið betur en einmitt í stríði. Á meðan flestir voru á nálum þá var hann öryggið uppmálað.
The War Cabinet hittist á þessum stað og allar meiriháttar aðgerðir voru skipulagðar þarna.
Sum herbergin eru víst nákvæmlega eins og þegar stríðinu lauk árið 1945. Ekkert hefur verið hreyft eða hróflað til.
Kortaherbergi, fundarherbergi, fjarskiptaherbergi, vistarverur helstu sjéffana o.s.frv.
Fékk mér audioguide og rölti um svæðið í rólegheitum og hafði gaman af.
Er nú mun æstari í að byrja aftur á bókinni, en hún hefur eiginlega legið meira eða minni uppi í hillu síðan snemmsumars. Aðrar bækur hafa einhvern veginn náð að freista mín meira.
En nú er nóg komið.
Klára doðrantinn fyrir jólin.
Þetta var nú reyndar ekki eina ástæðan fyrir London ferðinni.
Var einnig búinn að mæla mér mót við Olivier, félaga úr mastersprógramminu í Bristol, og kærustu hans sem var einmitt líka í sama prógrammi. Sara heitir hún.
Hann er franskur og hún ensk.
Hann vinnur fyrir banka í Strasbourg og hún fyrir símafyrirtæki í Slough (þar sem þættirnir The Office gerast).
Hittumst á The Salisbury pubbnum í Soho og fengum okkar örfáar pintur. Tókum svo tube út í East-End og fengum okkur curry á Brick Lane. Alltaf gott að borða þar.
Gaman að hitta þau og aldrei að vita nema við eigum eftir að vera meira í bandi.
Strasbourg ku vera ansi fín borg, bjórinn góður (1664 - Kronenbourg er þaðan) og maturinn fínn. Franskt-þýskt eldhús getur nú varla klikkað.
Ég gæti því vel hugsað mér að kíkja þangað fyrr en síðar.
Ég brunaði svo heim til Guildford upp úr tíu með nýja-gamla Tesla diskinn minn í botni og fílaði mig vel. Fékk þennan disk á 3pund hjá second hand dealer hér í Guildford. Bust a Nut frá 1994. Fullur diskur af góðu melídísku rokki.
Tesla er málið á leiðinni heim í lest með nokkra bjóra og eldheitt karrí í belgnum.
Mæja var heima á meðan á öllu þessu stóð enda að fara í fjögur vinnuviðtöl í næstu viku og því enginn tími til að leika sér.
Við vinnandi menn getum hins vegar leikið okkur um helgar.
Þvílíkur lúxus.
Í dag ætla ég t.d. að lesa, fara út að labba, kaupa eldivið, éta pulsur og stöppu, horfa á Himalaya þátt Michael Palins á BBC og jafnvel hlusta á smá músík.
Já, og lemja nágrannann ef hann kemur enn einu sinni niður til að kvarta undan hávaða. Hvaða helv hávaða er hann að tala um?
Hann er nú frekar horaður og aumingjalegur svo ég ætti að ráða við hann.
11:50
|
|
| |
|
|
|
