This page may contain traces of nuts!
|
|
| |
|
|
| |
This is where you stick random tidbits of information about yourself.
|
|
|
|
|
|
| |
laugardagur, apríl 24, 2004
Það er ýmislegt
"The mat was dull, neither very dark nor what could be described as a light dull. Its dullness may have derived from the material of which it was made, or the backing which showed through in places, an identical shade. It had never been another colour, fading to its present monotonous monochrome, and there were no patterns upon it - not even different patterns of what could be said to be dull. The places where the backing showed through revealed nothing in the way of a reason why it might have been worn, if worn it was. It could have disintegrated with age. It was an old mat. Of only slight interest was the fact that it was still there and had not been discarded as useless. It was a useless mat, too. It was a mat upon which not even a cat would have sat."
Já, þetta var nú aldeilis ágætt.
Í verðlaunasamkeppni í The Spectator nú í apríl var lesendum boðið að senda inn "the dullest imaginable opening paragraph of a novel."
Þetta paragraph varð hlutskarpast. Kemur svo sem ekki á óvart.
Sigurvegarinn fékk ₤25 og kassa af Cobra bjór.
Þeir prentuðu fimm aðra "dull" búta í blaðinu og skemmti ég mér við að lesa þá í flugvélinni á leið frá Róm til Stansted fyrir rúmri viku. Sjaldan hef ég hlegið eins mikið í flugvél. Allir virtust sofandi í kringum mig en ég grét af hlátri. Flugfreyjan hefur örugglega haldið að ég væri að missa vitið. Reyndar var ég búinn að fá mér nokkra bjóra sem spillti náttúrulega ekki fyrir.
Það er ýmislegt!
Fór á hljómsveitaræfingu í gærkvöldi. Í alvöru.
Arkenford Corporate Band. Við fimm gaurar úr vinnunni leigðum æfingarhúsnæði frá 19-23 í gærkvöldi og djömmuðum af krafti.
Stúdióið er inni í boga undir járnbrautarbrú hér í Guildford. Járnbrautin fer undir og bílar yfir. Við höfum því varla náð að bæta mikið við hljóðmengunina á svæðinu - bara blandast vel saman við pústhljóð og lestarskrölt.
Ég lamdi húðir af miklum móð og stóð mig náttúrulega mjög vel. Amk betur en flestir hinir hljóðfæraleikararnir. Bassinn var slappur og rythmagítarinn enn verri.
Þar sem ég hef ekki snert alvöru trommusett í tæp tíu ár og í raun ósköp lítið trommað á alvöru sett ever þá verð ég að segja að ég kom mér bara nokkuð á óvart. Hélt næstum takti og fílaði mig þrusuvel. Æfingar mínar í luftrommuleik sl. 15 ár komu sem sagt þrususterkar inn.
Hápunktur kvöldsins var "ágæt" útgáfa okkar af Rock n´ Roll eftir Led Zeppelin. Þá var sko hamrað á settið. Yahooooo.
Vinnuvikan gekk bara nokkuð vel. Ég náði áfangasigri í bráttu minni við gagnasafn sem inniheldur svör frá 1.8 milljón þáttakendum í 26 spurningakönnunum. Spurt var út í travel behaviour. Planið er að búa til heilmikinn gagnagrunn og greina hann í tætlur. Gögnin eru enn í 26 skrám og nú þarf ég að sameina þær í eina skrá án þess að tapa mikilvægum upplýsingum.
Þetta reynir á kallinn. Heilinn minn hamast en tölvan hamast enn meir. Held hún sé reyndar ca 3-4000 gígamegahertz þannig að hún er nokkuð viljug. Ljúfan.
Annað "dull" paragraph.
"The tarmac on the M25 is not all the same colour. There is a variation in the shades of grey, most noticably between the Hertfordshire and Surrey sections. They both have a basic warm grey solidity, but in Hertfordshire there is an added lightness, as though someone had flicked white rose petals into the mixer at the last moment. By contrast, the Surrey section has a darker edge, a coldness born of the clay substrate it is built upon, especially to the west of the M23 junction. Terrifyingly, these changes are not transmitted through the white lines. A white line is a white line. They impose their artificiality with a standardised callousness, not caring about their effect upon the sections of road they touch. Just like the accountants, thought Robert. They impose a structure without considering the basic effectiveness of the company they are auditing."
Magnað.
11:19
|
|
| |
|
|
|
